Valkuilen heeft iedereen en het is de keerzijde van een medaille. Perfectionisme is een goede eigenschap, want je wil een mooi en goed boek opleveren. Het kan je ook in de weg zitten als je té perfectionistisch bent. Dat zou er waarschijnlijk voor zorgen dat je boek er nooit komt, omdat je altijd van mening bent dat het beter kan.
Die onzekerheid herken ik, maar net als met het opzetten van een onderneming dien je op een gegeven moment een knoop door te hakken. En het zal nooit perfect zijn. Ik weet nog dat ik voor het eerst ontdekte dat er spel- en grammaticafouten in mijn gepubliceerde boek stonden. Dat vond ik verschrikkelijk! Ik had zo hard gewerkt, meerdere keren er doorheen gegaan, een redacteur/corrector ingehuurd en nog was het niet perfect.
Direct ging er van alles door me heen, zoals de vraag of lezers mijn boek nu slecht zouden vinden. Totdat ik ontdekte dat er in boeken van gerenommeerde schrijvers ook spel- en grammaticafouten staan. Hoe vervelend ik het ook vond (en vind) dat mijn manuscript niet foutloos is, ik had er alles aan gedaan. Redigeren en corrigeren blijft mensenwerk. Dit betekent niet dat je je perfectionisme aan de kant moet zetten. Wees alleen wat milder voor jezelf en je boek.
Het hangt ook nog af van de definitie van perfect. Wat in jouw ogen perfect is (100%) is dat in de ogen van een ander niet (80% of minder). En het kan zomaar zijn dat jouw lezer jouw boek perfect vindt (100%) en misschien zelfs over de fouten heen leest, terwijl jij het niet perfect vindt (80% of meer).
En wees gerust: het boek dat je nu schrijft, is voor nu perfect. Dat is het over een jaar of over vijf jaar niet meer. Dat geldt voor ieder boek, niet alleen die van jou. Geeft dat geen rust?